Kim ?

Ben kim miyim? Adım Ferhat. Yalova' da bir yerde yaşıyorum. İzmir' de doğdum. Sıradan biriyim. Hatta o kadar sıradanım ki kendime bile bazen çok sıkıcı gelirim.
Aslında beni tanıyorsun. Sana hatırlatayım.

Sen ve ben; hani küçükken arkadaşlarımız seni top oynamaya çağırdığında ben oynamak isteyip de oynatılmayan kişiyim. Doğru dürüst topa vuramamamın ve futbolu sevmeyişimin nedeni bu işte. Ne takım tutuyorum ne topa vuruyorum.

Sen ve ben; hani küçükken ailelerimiz bizi eve çağırana kadar sokaklarda saklambaç oynadığımız zamanlar hep ebe olan kişiyim ben. Kaçmasını bilmediğim için kovalamasını da öğrenememiştim. O yüzdendir çabuk pes etmem; kolay yenilmem.

 Sen ve ben; hani küçükken oyuncaklarınla oynatmadığın kişiyim ben. Senin oyuncakların daha güzel ve pahallı olduğu için seni sevmesi herkesin, bir lider havasına bürünmen, bir kahraman olman adeta bana yine de batmıyordu. Ama senin yüzündendi bu kadar asosyal olmam. Eğer dalga geçmeseydin Batman' imle, Süperman' imle eski ve kırıklar diye şimdi ben de muhabbete nerden gireceğimi bilir, ortamlara akardım o vakit.

Sen ve ben; hani küçükken topun ağaca kaçtığında gaza getirip ağaca çıkartıp beni ve  topunu aldıktan sonra arkadaşlarınla gazlayıp enayi yerine koyduğun kişiyim ben. O ağacın tepesinden inmeye çalışırken ve sen yeni bir ağaca daha kaptırdığında topunu herkese güvenmemeyi öğrendim. Paranoyam ve mesafem insanlara bu yüzdendir işte.

 Sen ve ben; hani bir okula ilk defa kayıt olduğunda ve ilk defa bir sınıfa girip, öğretmen "otur bakalım yeni öğrenci bir yere" dediğinde o yer vermeyip burası dolu; burası olmaz; buraya gelme dediğin kişiyim ben. Konuşmadığı halde sırf inadına tahtaya "konuşan kişiler"in altına yazdığın kişiyim. Sayende konuşmaz oldum ama en azından düşünür oldum.

 Sen ve ben; hani ergenliğe girerken hep kötü şakalarını ilk denediğin kişiyim ben. Senin yüzünden kızlar bana gülüp dalga geçerdi belki ama şimdi gerçek aşkımı buldum.

 Sen ve ben; hani askerdeyken nöbeti bir türlü devralmaya gelmediğin kişiyim ben. Bana yaptığın şeyi sana acıyıp hiç bir üssüme söylemedim. Ama bana yaptığını başkasına yapınca yediğin dayağı da unutamıyorum bir türlü.

 Sen ve ben; hani sen patrona yalakalık yaparken en boktan işleri benim  yapmama sebep olduğun kişiyim ben. Belki belim ağrıdı ama seni eli cebinde, beni terli ve yorgun görenler beni böyle bırakmadı.

 Sen ve ben yani.. o ya da ben. Kim bilir? Ben veya siz.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yaz gitsin..